[آداب نـــاز ]
{إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُكَ
وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَكیمُ} [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
{عیسی رو به خدا کرد و گفت:
اگر آنها [کسانی که شرک ورزیدهاند] را عذاب كنى، آنان بندگان تواند
و اگر از آنان درگذرى، این تویى كه شكستناپذیر و عزیز و حكیمى}
_____________
* بحارالانوار، ج35، ص371
- این لحن رحمت آمیز عیسی(ع) درباره مشرکان امتش، خیلی دلنشین است. فوت و فن «ناز کردن» پیش خدا را نشان بندهها میدهد! اینکه با وجود شرک، میرود پیش خدا و آبرو می گذارد و وساطت می کند. خیلی زیباست. خدا انگار با نقل این زبان حال عیسی(ع) در قرآن، خودش میخواهد راه دعا کردن را به بنده هایش یاد بدهد. معلوم است که خدا لذت برده از این ادبیات که برای یک امت دیگر نقل قول کرده! به عنوان یک الگو مطرح کرده است. معلوم است که کیف کرده است!
عیسی به خدا میگوید «خدایا! اینهایی که شرک ورزیده اند، اینها بنده تو اند، مال تو اند، صاحب اختیارشان هستی، حق تواست که عذابشان کنی، هیچ کس تو را برای عذاب آنها ملامت نمی کند. گناهشان خیلی بزرگ است. اما اگر هم آنها را ببخشی، جای دوری نمیرود! مولا اگر از بنده بگذرد، نشانه ضعف او نیست، «عزت» و «حکمت» مولا را نشان میدهد.»
خدا هم انگار که از این سخن عیسی(ع) خشنود شده باشد پاسخ میدهد {قَالَ اللَّـهُ هَـٰذَا یَوْمُ یَنفَعُ الصَّادِقِینَ صِدْقُهُمْ ۚ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۚ رَّضِیَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ}
azzekr.mihanblog.com